LONDINENSIS POEMATA. Quorum pleraque intra Nunc primum Edita. Typis R. R. Proftant ad Infignia Principis, in Cemeterio D. Pauli, apud Humphredum Mofeley. 1645. HÆC quæ sequuntur de Authore testimonia, tametsi ipse telligebat non tam de se quam supra se esse dicta, eo quod ræclaro ingenio viri, nec non amici ita fere solent laudare, ut mnia suis potius virtutibus, quam veritati congruentia nimis upide affingant, noluit tamen horum egregiam in se voluntatem on esse notam; Cum alii præsertim ut id faceret magnopere uaderent. Dum enim nimiæ laudis invidiam totis ab se viribus molitur, sibique quod plus æquo est non attributum esse mavult, udicium interim hominum cordatorum atque illustrium quin ummo sibi honori ducat, negare non potest. Foannes Baptista Mansus, Marchio Villensis Ut mens, forma, decor, facies, mos, si pietas sic, Ad Joannem Miltonem Anglum triplici poeseos laurea coronandum Græcâ nimirum, Latinâ, atque Hetruscâ, Epigramma Joannis Salsilli Romani. CEDE Meles, cedat depressa Mincius urna; At Thamesis victor cunctis ferat altior undas Ad Joannem Miltonum. GRÆCIA Mæonidem, jactet sibi Roma Maronem, Selvaggi. Al Signor Gio. Miltoni Nobile Inglese. ODE. Ergimi all' Etra ò Clio Perche di stelle intreccierò corona Non più del Biondo Dio La Fronde eterna in Pindo, e in Elicona, Del Ocean profondo Cinta dagli ampi gorghi Anglia risiede Separata dal mondo, Però che il suo valor l' umano eccede: Questa feconda sà produrre Eroi, Ch' hanno a ragion del sovruman tra noi. Alla virtù sbandita Danno ne i petti lor fido ricetto, Quella gli è sol gradita, Perche in lei san trovar gioia, e diletto; 10 20 |