XI. Ne non otioso contemplentur intuitu
quae circa divina mistería et erga
baptizandos in universo mundo
sancta aecclesia uniformiter agit.
XII. De interrogatione super accusatione
sacerdotum facta et de his qui ad-
tendunt multos non congruenter in
ipsis honoribus aecclesiasticis vivere
sermonibus et sacramentis quae per
eos populis ministrantur.
XIII. De accusatoribus.

XIV. De contentione vitanda et fratri-
bus in omnibus solacio praestando.
XV. De proprio ordine servando.
XVI. Ut omnes qui summo sacerdotio
funguntur iniustitias removeant et in
sacerdotio laborantibus succurrant
et calumniam facientem abscidant.
XVII. De sacerdotibus et laevitis.
XVIII. Quod criminosi cavendi sunt et
ad emendationem compellendi si
voluntarie noluerint.
XIX. Cur sancti apostoli eorumque suc-
cessores voluerint difficilem esse
accusationem sacerdotum.

XX. Quod episcopi loco et rebus suis
expoliati accusari non possint.
XXI. De clericis insidiantibus episcopis

suis.

XXII. Quod nullus simul esse possit
accusator iudex et testis et quod in
omni iudicio necesse sit quattuor
adesse personas, et quod oves pa-
storem suum repraehendere non au-
deant.
XXIII. De episcopo qui a fide deviat.
XXIV. De sacerdotibus honorandis.
XXV. De sacerdotibus non vexandis et

qui non possint esse sacerdotum

accusatores.

XXVI. De peregrinis iudiciis prohibendis.
XXVII. Ut si quis iudicem adversum

sibi senserit vocem appellationis
exibeat.

XXVIII. De eo qui pulsatur ante iudicem

et de eo qui iratus obiecerit crimen. XXIX. De episcopo accusato qui ap

pellat apostolicam sedem. XXX. De praecipitio detractionis, irac et accusationis fugiendo.

XIX. Tituli decretorum

I. De translatione corporum apostolorum
Petri et Pauli facta rogatu nobilissi-
mae matronae Lucinae.
II. De Novato et Novatiano atque Ni-
costrato hereticis et de his qui cum
Maximo presbitero post heresim ad
catholicam fidem sunt reversi.
III. Ut sacerdotes domini sicut vulgus

IV.

Cornelii papae.

facere solet, iurare non praesumant vel compellantur.

Quod accusationes subditorum nullam vim habeant.

V. De iudicio sacerdotum et aecclesiasticis iudicibus.

VI. Quod absens nemo possit iudicari neque addici.

XX. Tituli decretorum Lucii papae.

I. Ut episcopi propter pravorum infamiam semper secum et ubique habeant testes et presbiteros et dia

cones.

II. De episcopis non leviter accusandis
et a quibus criminationes maiorum
natu fieri debeant et de iudicibus
aecclesiasticis.
III. Quod metropolitanus gradus sui pe-
riculo subiaceat si aliquis extra
agere temptaverit sine consilio
omnium comprovincialium episco-
porum, nisi quod ad suam pertinet
parrochiam: similiter et ipsi omnia
cum eius consilio agere debeant.
IV. Ut nullus metropolitanus causas ali-

quorum episcoporum comprovincialium audiat absque omnium praesentia.

V. Ut episcopi posteriores se prioribus suis non praeferant, nec eis inconsultis aliquid agant de communibus causis eorum.

XXI. Tituli decretorum Stephani papae.

I. Quod cum bonis hominibus sit assidue
conversandum et a perversis ac fra-
trum insidiatoribus separandum.
II. Quae personae sint infames aut qui
non sint ad gradus ecclesiasticos
admittendi.
III. Quod aecclesiastica vestimenta sa-
crata debent esse et honesta et a
sacratis contingi et fieri hominibus.
IV. Ut oppressis subveniatur et ut eccle-
siastici ordines non confundantur.
V. Ut quae totiens usurpantur saepius
replicentur et prohibeantur.
VI. Ut nullus episcopus possit accusari,
dum suis est rebus expoliatus aut a
propria sede pulsus.
VII. De accusatoribus.

VIII. Ut per scripta nullius accusatio
suscipiatur, sed propria voce, quia
nullus absens iudicari potest.
IX. Qui primates appellentur et qui ar-
chiepiscopi metropolitani.

X.

XI.

De accusatoribus episcoporum et qualiter audiri vel iudicari debeant. Quod neganda sit accusatis licentia criminandi prius quam se crimine exuerint et familiaribus atque sponte confessis et his qui hesterno aut perhendie aut ante fuerunt inimici. XII. Clericis non licere accusare episco

pum et episcopi throni dei vocentur. XIII. Qualiter sint personae accusatorum inquirendae et ea quae obiciuntur.

XXII. Tituli decretorum Sixti papae.

I. De errore hereticorum execrando et
quod filius dei non sit natus ex
tempore neque post tempora, sed
aute omnia tempora de paterno
utero generatus inenarrabiliter.
II. De sede apostolica appellanda.
III. De eo qui a proprio metropolitano
gravatur.

IV. Ut a tramite apostolicae institutionis
non recedatur.

V. Ut si quis contra episcopum vel auctores ecclesiae habuerit negotium, non

VI.

prius adeat iudices quam ad eos re

currat caritatis studio.

De episcopo rebus suis expoliato aut a propria sede depulso et quod nullus nisi sui iudicis sententia teneatur.

VII. De restitutis episcopis per Romanum pontificem.

VIII. De accusatione episcoporum non facile recipienda et presbiterorum et de privilegio apostolicae sedis.

XXIII. Tituli decretorum Dionisii papae.

I. De summo bono dilectionis et summo malo invidiae atque sapientia diligenda.

II. De auctoritate sedis apostolicae et reverentia minorum ad maiores et dilectione maiorum in minores.

III.

De aecclesiis parrocchianis.

IV.

A quibus debeant inpingi episcopis crimina.

V. Qualis esse debeat lingua pastoris.

X. De episcopo rebus suae ecclesiae ex

tionis ei qui sibi sentit iudicem ad

versum.

XV. De peregrinis iudiciis prohibendis.
XVI. Sinodaliter constitutum ut super me-

poliato aut a propria sede eiecto. XI. Ut egrotans episcopus aut aliqua gravi necessitate detentus legatum pro se ad synodum mittat. XII. De accusato et vocato ad synodum. XIII. De personis accusatorum culpabilibus et de persona absente et qui affinis testis non admittatur. XIV. Quod non sit vox neganda appellaXXV. Tituli decretorum

I. Documenta de incarnatione salvatoris nostri.

II. Quod vera fides Christum Iesum et confiteatur deum et hominem, verbum et carnem.

III. Quod monendi sint heretici ut convertantur ad deum.

IV. De commissis animabus episcopis sollerter invigilandum et de rebus ecclesiasticis disponendis diligenter. V. Exortatio ut simus filii misericordiae et iustitiae secundum apostolum.

morias martyrum missae celebrentur. XVII. Ut dubia et maiora negotia terminum accipiant a Romana sede. XVIII. De hereticis qui dicunt filium non posse proprie videre patrem et dicunt filium minorem patre.

Euticiani papae.

VI. Quod non ita in aecclesiasticis agendum sit negotiis sicut in secularibus.

VII. Qualiter debeat esse accusatio et qualis ordo accusationis.

VIII. Qui ab accusatione sint prohibendi. IX. Ut nullae causae a iudicibus aecclesiasticis audiantur quae legibus non continentur vel quae prohibitae esse noscuntur et ut sacerdotum accusatio passim vageque fieri non debeat.

XXVI. Tituli decretorum Gagi papae.

I. Paganos et hereticos non posse accusare christianos.

II. Episcopum non accusandum apud iudices seculares.

IV. De his qui negant verbi dei incar

V.

III. De episcopo, presbitero aut diacono
vel reliquis clericis apud episcopos VI.
accusatis 9.

XXVII. Tituli decretorum
I. De hereticis qui dicunt patrem maio- IV.

rem filio esse.

II. De gratulatione caritatis et quod abstinendum sit a persecutione fratrum et ab omni litigio.

nationem.

Quod ad spem vitae aeternae pervenire non possit nisi per mediatorem dei et hominem Christum Iesum. De ordinibus aecclesiasticis.

Marcellini papae.

Quod non liceat imperatori aliquid
contra mandata divina praesumere
et quod iniustum iudicium et diffi-
nitio iniusta metu vel iussu a iudi-
cibus ordinatá non valeat.

III. Ubi terminari debeant contentiones
ortae inter christianos.
XXVIII. Tituli decretorum Marcelli papae.

I. Admonitio ut quae male pullulant absci-
dantur et non aliud docendum quam
quod a beato Petro apostolo et reli-
quis apostolis et patribus est traditum.
II. De excellentia Romanae sedis.
III. De lingua bona et mala.
IV. De sapientia terrena et sapientia
caelesti.

V. De caritate.

VI. De his qui persecutionem patiuntur propter iustitiam.

9 Sic corr.; accusatos sec. Par. cit.

VII. De Maxentio qui suadebat cultum dimittere divinum.

IX.

VIII. De sacerdotibus domini a propria sede pulsis et rebus suis expoliatis. Quod non oporteat quemquam iudicare vel dampnare priusquam accusatus habeat legitimos praesentes

accusatores.

X. De synodo episcoporum non facienda absque auctoritate Romanae sedis. XI. De accusatoribus.

XXIX. Tituli decretorum Eusebii papae.

I. Quid fieri debeat de hereticis conversis.
II. De accusationibus clericorum.
III. De accusationibus episcoporum et
servorum dei atque de eorum accu-
satoribus.

IV. Ut primum convertantur ora ad le-
ges publicas, deinde ad iudices iuste
loquentes.

V. Quid sint infames.

VI. De dilectione.

VII. Exempla virtutum et promissiones
supernae.

VIII. De errore corrigendo.
IX. A quibus non sunt accusandi episcopi.
X. Quod inimicum sit et incongruum eos

misceri nominibus catholicorum sine
discretione qui episcopos vel reli-
quos sacerdotes vexant.

XI. Quod oves suo pastori commissae
non possint eum accusare.
XII. Quod expoliatus vel expulsus non
possit convocari ad causam nec di-
iudicari.

I. Quod sine offensione esse debeamus apud iudeos atque gentiles et ut nullus infestus aut nocens alteri existat. II. Ut nullus dampnetur ante verum et iustum iudicium neque iudicetur suspicionis arbitrio.

III. De privilegio beato Petro domini vice solummodo commisso et de discretione potestatis quae inter apostolos fuit.

XIII. Quod in antiquis ecclesiae statutis decretum sit ut qui aliena invadit omnia restituat cum multiplicatione. XIV. Quod in legibus saeculi cautum. sit ut qui rem subripit alienam in undecuplum restituat.

XV. De excellentia Romanae sedis. XVI. De pleno affectu circa deum monstrando.

XVII. De criminationibus adversus doctores non suscipiendis et de peregrinis iudiciis et de sacerdotibus qui sunt vicarii Christi.

XVIII. Qui non sunt suscipiendi in ac-
cusationem.

XIX. Quae sit prima salus et quod sedes
apostolica semper servavit catholi-
cam religionem extra maculam.
XX. De inventione sanctae crucis et eius
festo celebrando.

XXI. Quo modo heretici qui convertun-
tur ad fidem debeant reconciliari.

XI.

XXX. Tituli decretorum Melciadis papae.
IX. De primitiva aecclesia.
X. De Constantino imperatore qui pri-
mus licentiam dedit per universum
orbem non solum fieri christianos,
sed etiam constituit fabricare eccle-
sias et praedia tribuere et de honore
quem contulit beato Petro.
Qualiter Constantinus in Nicena
synodo sit allocutus episcopos.
XII. Quo tempore viri religiosi, reges
et praesides ac magistratus se ipsos
domino consecrarunt et sua aedifi-
cantes basilicas in suis fundis.
XIII. De saecularibus negotiis inhiben-
dis secundum canones.
XIV. Qualiter Nicena synodus decernat
nullum clericum aut possessiones
ducere aut negotiis secularibus se
miscere.

IV. Ut qui se viderit praegravari Roma-
nam sedem appellet atque ad eam

recurret.

V. Qui non sunt suscipiendi in accusationem et quod sapiens non est qui

nocet.

VI. De duobus sacramentis id est baptismo et manus episcoporum impositione.

VII. Quod profuerit apostolis adventus

spiritus sancti post passionem et re-
surrectionem Christi.

VIII. De ieiunio dominici diei et quin-
tae feriae non caelebrando.
XXXI. Tituli exemplar constituti
I. De fide Constantini quam suscepit do-
cente Silvestro universali papa.

XV. De Moyse qui crebro in tabernaculum intrabat et exiebat, de Iacob qui vidit ascendentes et descendentes angelos.

domini Constantini imperatoris.
II. De confessione sanctae trinitatis Con-
stantini imperatoris.

III. Exortatio Constantini ut omnes nationes hanc fidem teneant quam ipse suscepit.

IV. Qualiter Constantinus sit a lepra mundatus.

V. De consignatione septiformis spiritus sancti adhibita Constantino per Silvestrum papam.

XXXII. Tituli exerta quaedam ex synodalibus gestis sancti
Silvestri papae.

I. De magno concilio Niceno et de Ar-
riano et Fotino Sabellioque atque
sequacibus eorum damnatis et de
synodo Romae habita, ubi damnati
sunt Calistus, Arrius et Fotinus at-
que Sabellius.

X. De revocatione excommunicatorum ad communionem et restaurationem eorum in ecclesiis suis et qualiter transmarinus homo debeat suscipi in clericatus gradu.

II. Ut nullus laicus crimen clerico audeat I. Epistola Athanasii et universorum

Egyptiorum episcoporum ad Marcum sanctae Romanae sedis papam qua postulant ab eo sibi mitti plenaria Niceni concilii exemplaria sub tuta stipulatione et quod LXX sint capitula Niceni concilii.

Epistola Marci papae successoris Silvestri rescripta de missione Niceni concilii capitulorum Anathasio et omnibus Egyptiorum episcopis. Quod Romana et apostolica sedes numquam erraverit.

Quantum discrimen inmineat pastoribus qui veritatem Christi praedicare neglegunt.

XXXIII. Tituli decretorum Iulii papae.

I. De fide in sancto Romano tractata con-
cilio a beatissimo Iulio papa et re-
liquis verae fidei episcopis.
II. Epistola Iulii papae omnibus Orien-
talibus episcopis qua monet eos esse
unianimes et non reddere malum
pro malo.

III. Testimonium Iob contra eos qui
fratres persequi non cessant.
IV. Quare sancta synodus sit congregata
in Nicea et quid statuat.
V. Qualiter episcopus in crimine pulsa-

tus audiatur vel damnetur et quod maior a minori iudicari non possit. VI. Quod Romana praelata sit omnibus aecclesiis.

VII. De statuto Niceni synodi, ut accu

satores et accusationes quas saeculi
leges non amittunt removeantur a
sacerdotali nocumento.

VIII. De dampnatione episcoporum accusantium episcopum absque auctoritate apostolicae sedis.

IX.

Ut statuta apostolorum inviolata permaneant et quod inter apostolos fuit quaedam discretio potestatis.

X. Epistola Orientalium Arrianorum episcoporum ad Iulium papam.

XI.

Epistola sanctissimi Iulii Romani
archiepiscopi rescripta Eusebio,
Theognio, Theodoro, Berinto et
reliquis Orientalibus episcopis cul-
pans eos quod Athanasium et Pau-
lum caeterosque sequaces eorum
absque sedis apostolicae consultu
damnare et a propriis sedibus pellere
contra canonicam praesumpsere au-
ctoritatem.

XII. Capitula Niceni concilii quaedam.
XIII. Cur plura Niceni concilii hic in-