Plautinische Forschungen zur Kritik und Geschichte der Komödie

Portada
Weidmann, 1912 - 346 pàgines
 

Altres edicions - Mostra-ho tot

Frases i termes més freqüents

Passatges populars

Pàgina 67 - Poenico bello secundo Musa pinnato gradu intulit se bellicosam in Romuli gentem feram...
Pàgina 125 - Gegenstand abbrechen läßt: sed sumne ego stultus, qui rem curo publicam, ubi sint magistratus , quos curare oporteal?
Pàgina 97 - Hie id quod extremum dictum est satis fuit exponere, ne Ennium et ceteros poetas imitemur, quibus hoc modo loqui concessum est : Utinam ne in nemore Pelio securibus Caesae accidissent abiegnae ad terram trabes, Neve inde navis inchoandi exordium Coepisset quae nunc nominatur nomine Argo, quia Argivi in ea delecti viri Vecti petebant pellem inauratam arietis Colchis, imperio regis Peliae, per dolum ; Nam numquam era errans mea domo efferret pedem.
Pàgina 145 - Venus magico religatum bracchia nodo perdocuit multis non sine verberibus. desine dissimulare : deus crudelius urit quos videt invitos succubuisse sibi. quid tibi nunc molles prodest coluisse capillos 10...
Pàgina 123 - Einschränkung 65 nam publicae rei causa quicumque id facit magis quam sui quaesti, animus induci potest eum esse civem et fidelem et bonum das Gesetz v.
Pàgina 145 - Thais, Thais, utinam esset mihi Pars aequa amoris tecum, ac pariter fieret, Ut aut hoc tibi doleret itidem, ut mihi dolet, Aut ego istuc abs te factum nihili penderem.
Pàgina 123 - Nachworts: si id fiat, ne isti faxim nusquam appareant, qui hie albo rete aliena oppugnant bona.
Pàgina 119 - ... viro; uxor virum si clam domo egressa est foras, viro fit causa, exigitur matrimonio. utinam lex esset eadem quae uxori est viro; nam uxor contenta est, quae bona est, uno viro: qui minus vir una uxore contentus siet?
Pàgina 147 - Truculentus beginnt: non omnis aetas ad perdiscendum sät est amanti, dum id perdiscat, quot pereat modis; Most. 170 sapit scelesta multum: ut 1) v. 75 «o« me cüebrate magistrwn, 79 me Veneris praecepta ferentem, 84 enm mea ridebunt vana mafjisteria.
Pàgina 67 - Deutlichkeit, daß Varro der erste war, der aus den Archiven die entscheidende Epoche festlegte und dabei gegen eine Ansicht ankämpfen mußte, die nur bei vollständiger Unklarheit über die Chronologie jener Anfänge der Litteratur überhaupt bestehen konnte, die aber doch von der wichtigsten Autorität vertreten war.

Informació bibliogràfica