Imatges de pàgina
PDF
EPUB

ndeas, ag glusaċt ċuige, le seidead gaoite; agus do ċuala se torman na n’eaċ mar bidin móir marc†luad, teaċt san gleañ go díreáċ. D'airiż Tadg go dtangadar uile dģis na ata, agus tort fa' n mbiñ go haż laiṁ.

Cuiṁniġeas an duine gur minic a ċualaid ga rad, da dteilgfead an luait biad faoi do čois, na nadaiż, san am sh da mbjad neaċ air bi& daonda leo, gur b' eigin doib sgarmuin leis. Togas sesean lán duirn don ġriñiol bi faoi na ċois, agus teilgeas é, go tiñeasnaċ a n'ainm an adą, agus an ijic, agus an spioraid naoiṁ. anażaid an tsiżdeín; agus, feuċ, san mball tuiteas anuas bean, go faon, fañ, lag, air lár, le trom osna.

Clirios Tadz le sin; aċd, ag gabail meisnig, air gcloistin a gearan, san glór daonda, ċuaid fa na coṁair; gur labair leite, 's gur tóg se suas í, agus dug a steaċ fa déin a madaraj. Tugadar baiñe di le n' ól, agus oileaṁuin eile; 's ba beag a ċealaiż sí.

Niar ċuir siad morán ceist uirrti a noídċe sin; mar ai&niodą gur as na bruiġinib a tainic si; agus mar naċ rajb fon caint wirrti, agus í tiñ, tuirseaċ. La air na ṁaraċ, d fiafraiġeadar sgeul a himteaċta di, agus d' airir rire rin doib 4, act rún a ċuingbeal 4.

Maire ni Ruairc ba hainm don inaoi; a gcondae na Gaillibe rugad, 's a hoilead í. Do bi aon bliadain pósta, gur rug sí clañ, le fear óg d'a ngoirti Séan Seoigeaċ, lajtij le cnoc Maza. Ba anacraċ fuair sí an tastar cloiñe fn, gur éug a leanb, a ndéis a breit; 's go dtug Fion-bár 's a buidean í féin air siubal, go bruiżęn ċnoc Maża. Do fAGAD toirt eigin eile na hionad, a ndeilb mna mairb, a fairead, 's a hadlacad, gan ċuñsuża, a riuċt na mna sa.

Do bi Maire ag cnoc Maża tri raide, ag altrum leinib, ga cealgad le meażair, 's le ceoltaib biñe; 's daindeoin kn uile, bi sise dubaċ gan aṁras. Fa deiread, gur aris di bunad na bruiġine go raib a fear féin anois pósda le mnaoi eile; agus gan ise beiż dęnaṁ brón na léandub nios faide; go raib Fioñbár, agus a żeażlaċ uile, ag triall 4 cuairt go Ulad.

Gluaistear leo, fa sgairt na gcoileaċ, o ċnoc mín Waja amac, Fioñbár 's a buidean croda. Is iomda sioż bruż, rat, agus beañ, a ndearsat gearr ċéilid añ, o faire an lae, go luiże na hoidċe, air eaċraiże aille, eitioloiġe.

Fa cnoc Gréine, is cnoc na Rae.

Biñ Builbiñe, agus Céise Corujñ.

cloud from the south, moving towards him with a whirlwind, and he heard the sound of horses, as a great troop of calvary, coming straight along the valley. (12.) Thady observed that they all came over the ford, and quickly round about the mount.

He remembered that he often heard it said, if you cast the dust that is under your foot against it, at that instaut, if they have any human being with them, that they are obliged to release him. He lifts a handful of the gravel that was under his foot, and throws it stoutly, in the name of the Father, Son, and Holy Ghost, against the whirlwind; and, behold forthwith down. falls a woman, weak, faint and feeble, on the earth, with a heavy groan.

Thady started, but, taking courage, having heard the cry in a human voice, he went to her; spoke to her, lifted her up, and brought her in to his mother. They gave milk to her to drink, and other food; but she ate little.

They did not ask her many questions that night; as they knew that she came from the fairy castles; (13) and she did not wish to speak, been sick and sorrowful. Next day, they asked an account of her adventures, and she related them, first enjoining secrecy.

Her name was Mary Rourke-born and bred in the county Galway. She was one year married, and had a child to a young man called John Joyce, near Knock Magha. She had a difficult labour, the child died, after it was born; and Finvar and his host carried herself away to the fairy castle of Knock Magha. They left some other bulk in her place, in the form of a dead woman, which was naked, and buried, without observation, in place of the woman herself. (14.)

Mary was in Knock Magha three quarters of a year, nursing a child, (15.) entertained with mirth and sweet songs; and notwithstanding, she was certainly in affliction. At length the host of the castle told her that her husband was now married to another woman and that she should indulge no longer in sorrow and melancholy; that Finvár, and all his family, were about to pay a visit to the province of Ulster.

They set out, at cock-crowing, from smooth Knock Magha forth, both Finvàr and his valiant host. And many a fairy castle, rath, and mount they shortly visited, from dawn of day till fall of night, on beautiful, winged coursers.

Around Knock Grein, and Knock na Rae
Bin Builvin, and Keis Corain,

Go biñ Eaclaiñe, agus loċ da Eun,

O sin soir tuaiż go sljab Guiliñ.

Do ċuartaiżeadar sleibte mora Mużorna,
Fa aird sliab Don4t, agus Béal an adraig,

Sjor 30 Dún-dryñe, Dún-droma, agus Dún-ard a ljat,
Na raon direaċ go chocan na Feadaliż.

Deir Maire tuiteam uadfa, niar stuanad leo; oir b'eigin doib proiñ oidċe Shaṁna ċaiteaṁ, í Sjoġbruż Sgrabaiż, ag an tsioż-flaiż Mac an Eantoin.

B'jongnad le Tadg, is le na matair sgeul na mna; agus gab truaig iad di, agus bug cyread agus fáilte di, fyreaċ aca féin.

D'fan si aca air fóstaċ, fead an żeiṁrid, gur ¿aitin si go mait leo, ag obair 's a fożnad. Ba sean bean breoite matair Thaidg, agus ¿rg Maire aire ṁaiò di, le liñ a tiñis, D'éug an tsean bean, san earraċ; aċd ¿rg ri coṁairle d'a mac, air leabida an báis, Maire ni Rraire a pósad; agus do pósad jad, indiaiż na cásga.

A gcioñ bliadna na diaid fn, darla fear stocaiż, a bi laiṁ leo, a beit triall go Cuan na mara, a ċeañaċ eamaid; agrs ċrir Maire coṁarża leis, agcois isioll, fa dein a céad fir; eadon, fáiñe pósta tug se di, agrs ainm an Seoigiz sgriobża Pirri. Niar bfada na diaig grr érg an dara bean, o Shean Seoiżeaċ, agss ni dearna se failliż fa ¿eaċt air ċrairt ċrm Maire ni Rrairc.

Trat tainic se asteać go tiż Thaidg ri Aoid, fuair se Maire na shde, faoi leanb maiò mic, tri raide, air a ciz. Ba lrait 's ba lraiżearaċ d'aiżniożadar, agrs d'adṁyżeadar ar aon a ċéile; agus d'raċtaiż Maire, gan sgat, grr b'e sin féin a ceadfear; is traż ċuala si gur żeastaiż an bean eile, d'aontaiż si del leis an tSeoizeaċ.

Act bi Tadz boċt go dubaċ fan adbar; agus dubairt go mfearr doib coṁairle an tsagairt faġail; agus ċuaid driur a ladair an atą Brain ui Bhirñ, gur iñir a sgeul o túr go deiread do. Ba duine céillig an datair Brian, naċ dtiobra breiż subujd, agus dubairt leis a tSeoiżeać naċ bfuiżead bean Thaidg, muna gcrużuċajd se a ċeart, faoi lamaib an tsagairt hard siar, añsna paraistib a raib siad araon na gcoṁnaiż. B’eigin don tSeoigeaċ dul air ais, go condae na Gaillibe, a gcuiñe litreaċ; agus do ċuir an datair Brian litir leis, fa dein a sagart faraiste.

'Se freagra cur an sagart sin cuige, "go raib se féin aig dómaṁ Whaire ni Ruairc, céad mna án firse ; agus gur

To Bin Eachlan, and Loch Da ean,
From thence north-east to Sleive Guilin.
They traversed the lofty hills of Mourne,
Round high Sleive Denard, and Balachanéry,
Down to Dundrin, Dundrum, and Dunardalay,
Right forward to Knock na Feadalea. (16.)

After they lost Mary, they never halted; for they were to sup that Hallow-eve in the fairy castle of Scraba, with the fairy chief, Macaneantan. (17.)

Thady and his mother were astonished at the woman's story; they pitied her, and invited her with a hearty welcome to remain with themselves.

She spent the winter with them as a hired servant, and pleased them much by her industry and service. The mother of Thady was a sickly old woman, whom Mary attended carefully during her illness. In spring the old woman died; but on her death-bed, she advised her son to marry Mary Rourke: accordingly they were married, after Easter.

In a year afterwards, a stocking merchant who lived near them, happened to go to Connemara, to purchase goods, and Mary sent a token by him privately to her first husband-viz., the wedding ring which he had given her, with Joyce's name engraved in it. It was not long afterwards until John Joyce's second wife died, and he did not delay to pay a visit to Mary Rourke.

When he came into Thady Hughes's house, he found her sitting with a fine boy, three quarters old, at her breast. Soon and gladly did they know and recognise each other, and Mary acknowledged immediately that this was her first husband; and having heard that his other wife was dead, she consented to go with Joyce.

Poor Thady, however, was in great trouble about the business; and said that it was best to take the priest's advice: accordingly all three went to Father Bryan Bryne, and told him the whole story. Father Bryan was a sensible man, who could not give a rash judgment, therefore he told Joyce that he should not get Thady's wife unless he proved his right to her, under the hand of the priest in the west, in the parish where they had lived together. Joyce was thus obliged to return to the county Galway for this letter, and Father Bryan wrote by him to his parish priest.

The answer which the priest returned was, "that he was himself at the funeral of Mary Rourke, the first wife of this man;

pós se arís é, le mnaoi eile, a d'éuz o join ; agus ci be 4 bit bean a bi añ sin, a dearead gurb' isi féin bean an tSeoiżiż sin, gan a creidṁeal.”

An uair a fuar an tadair Brian an litir sin ¿ug se coṁairle air Mhaire í féin a socrad mar bi si.

Daimdeóin sin ċuaid an Seoiżeaċ fa déin añ tsagairt a por é fein is Maire san áit a rugad 's a beatużad j. Bhi rin deić míle fitċead on áit a mbiad siad na gcoṁnaiż. D'airis se don tsagart sin, gur imċiż Maire na Ruairc 4 sjubal uad, fa da bliadain o soin; go raib se z a tóruiżeaċt, go bfuar amaċ í pósta ag fear eile, a gcondae an Dúin; agus naċ leigfead sagart na paraiste sin d A fażail, muna bfuiżead se crutużad faoi a laṁsan, gur leis 1. Niar airis se an dadaṁ fa bás Mhaire; agus ni raib fios ag an tsagairt sin uime, oir d'éug muintir Mhaire sul ar pósad í, agus ni raib morán iomrad uimte, san ait

rin.

Chuir an sagairt litir leis, fa déin Easbuic Dhuin“ “ gur por serean cailín, ta ngoirti Maire ni Ruairc, a żainic o daoinib cheasda, aña paraiste féin, le buaċaill macánta, da ngoirti Séan Seojżeać, a bi na čoṁnaiż laiṁ le ċnoc Maja; agus go nabair se leis gur imtiġ si uad, 's go bfuil si na coṁnaiż mar ṁjnaoi ag fear eile, laṁ le Dúnpadtruic; agus gur ċóir a cur na baile leis.”

Cuiread fiadnuise leis. on tsagart a ċoñairċ ga bpósad iad, agus a ċrużużad céadnaċta na mna; agus do ṁioñaig an fear sin, gurb í an bean céadna sin a bi anois 4g Tadz o hAod.

Cuir an deasboc fios omża uile a teaċt a ladair, ag an ċaibidil, ionar tugad an cúis cum cuaiste. Bhí an cliar uile anażaid an tatair Brian, cion gur pós se Thadg le mnaoi an fir eile; agus naċ leigead se di dul leis, a ndjaż dearbad fażail gurb' í a bean j. Agus dubairt had gur ċóir baing a ċur air féin, is air Thadg, muna gcuirfid Maire air siubal.

"A daoine uaisle,” arsa an dataír Brian, “na daoraid, me, go gcluine sib deiread an sgéil. Cuirtear an Seoiżeaċ čum a ṁjoña.”

Do mioñaig an Seoiżeaċ gir pósad é fa do—go bfuair se an céad bean aig baile Ghoirt—go raib si bliadan aige laiṁ le ċnoc Maża—gur imċiż si uad as sin−naċ raib fios aige cia leis—bi se féin fan baile—ni faca se ag imteaċt í —ni raib si falláin, andjaż cloiñe breit,fuar se an dara

« AnteriorContinua »