77. Εί' τις ανάπηρος ή τον οφθαλμών ή το σκέλος πεπληγμένος, άξιος δε έστιν επισκοπής, γινέσθω ου γαρ λώβη σώματος αυτόν μιαίνει άλλα ψυχής μολυσμός.

[i, έαν Cot. in text-2. επίσκοπος marg. ed. 2.)

Si quis oculo læsus est aut crure debilitatus, alioqui dignus episcopatu, capiatur; non enim læsio corporis ipsum contaminat, sed animæ inquinatio.

If any one hath a defect in his eye, or a maimed leg, and yet otherwise worthy to be a Bishop, let him be so. For a bodily hurt contaminates him not, but the pollution of the soul.

78. Κωφός δε ών και τυφλός μη γινέσθω επίσκοπος ουχ ως μεμιασμένος, αλλ' ίνα μη τα εκκλησιαστικά παρεμποδίζοιτο.

[1. marg. ed. 2, βεβλαμμένος.]

Qui vero mutus est aut surdus est, et qui cæcus, ne instituatur Episcopus. Non quidem quia vitiato corpore, sed ne præpediantur Ecclesiastica.

But let not a person deaf or dumb or blind be made a Bishop, not as being polluted, but that the duties of the Church may not be impeded. N. B. The two preceding Canons form one in Cot.

79. Εάν τις δαίμονα έχη, κληρικός μη γενέσθω, αλλά μηδε τους πιστούς συνευχέσθω καθαρισθείς δε, προσδεχέσθω, και εάν η άξιος, γινέσθω. Si quis Dæmonem habet, Clericus non capiatur ; sed nec simul oret

fidelibus ; purgatus vero, admittatur ; et, si fuerit dignus, instituatur.

If any one hath a Devil, let him not be a Clerk; nor let him pray even with believers. But being cleansed, let him be received ; and, if he be worthy, let him become a Clerk.

80. Τον εξ εθνικού βίου προσελθόντα ή εκ φαύληςδιαγωγής ου δίκαιόν

7

8

:

εστι παραυτίκα" προχειρίζεσθαι επίσκοπον άδικον γάρ τον μηδέ πω πείραν επιδειξάμενον,' ετέρων είναι διδάσκαλος" ει μή που κατα θείαν χάριν τούτο γένηται.8

[i. Cot. in text, εξ εθνών: in marg. al. εξ εθνικού βίου-2. After προσελθόντα Cot. in text, και βαπτισθέντα: but in marg. says these two words are wanting in some copies-3.

marg. ed. 2, φαύλου-4. marg. ed. 2, πάραυτα: and so Cot. in text-5. Cot. in text είς επισκοπήν- 6. marg. ed. 2, μηδε προπείραν-7. Cot. in marg. al. επιδεξάμενον'--8. Cot. γένοιτο.]

Ex ethnicorum et gentili vita conversum et baptizatum vel ex alio turpi vitæ instituto advenientem non est justum mox in episcopum deligere. Iniquum namque est eum, qui nullum sui documentum dederit, aliorum esse doctorem ; si non alicubi divina gratia fiat hoc.

It is not right that he, who has come as a convert from the Gentiles, or from an evil course of life, should immediately be chosen a Bishop. For it is not right that he, who has given no proof, should be the teacher of others; unless indeed this happen, by the Grace of God.

81. Είπομεν ότι μη χρή επίσκοπος πρεσβύτερον καθιέναι' εαυτόν εις δημοσίας διοικήσεις, αλλά προσευκαιρείν ταϊς εκκλησιαστικαίς χρείαις ή πειθέσθω ούν τούτο μη ποιείν, ή καθαιρείσθω ουδείς γαρ δύναται δυσίν Κυρίοις δουλεύειν κατά την κυριακήν παρακέλευσιν.

[1. Cot. in text, επίσκοπον καθεϊναι : in marg. as here.)

Dicimus quod oportet non Episcopum vel Presbyterum dejicere se in publicas administrationes, sed Ecclesiasticis vacare et inservire usibus ac ministeriis. Vel igitur sibi persuadeat hoc non esse faciendum vel deponatur. Nemo enim potest duobus dominis servire, secundum Domini præceptum, We

say that it is not meet for a Bishop op Priest to humble himself to the public offices of the State, but diligently attend to the wants of the Church. Let him then be persuaded not to do so, or be deposed. For, according to our Lord's precept, no man can serve two masters.

82.

Oικέτας εις κλήρον προχειρίζεσθαι άνευ της των δεσποτών γνώμης' ουκ επιτρέπομεν επί λύπη των δεσποτών των κεκτημένων οίκων γάρ ανατρο

πην το τοιούτο εργάζεται ει δέ ποτε και άξιος φανείη οικέτης προς χειροτονίαν βαθμού, οίος και ο ημέτερος 'Ονήσιμος εφάνη, και συγχωρήσουσιν οι δεσπόται και ελευθερώσουσιν, και του οίκου εαυτών εξαποστελούσι, γινέσθω.

[1. marg. ed. 2, γνώμης ανατροπήν το τοιούτον εργάζεται-Cot. in marg. al. συγγνώμης'-2. Cot. omits των δεσποτών: but in marg. says others insert-3. Cot. in text, κατεργάζεται: in marg. • al. εργάζεται.'3. Cot. in text, ανεφάνη : in marg. • al. εφάνη –-4. marg. ed. 2, says εαυTūr is not found in another copy.]

Servos in clerum capere sine domini voluntate non concedimus, cum damno dominorum possidentium. Nam domesticam facit hoc eversionem. Si vero dignus apparuerit servus ad gradus assumptionem, qualis noster Onesimus apparuit, et domini permiserint ac manumiserint domoque suâ emiserint, fiat.

We do not permit slaves to be ordained into the Clerkship without the will of their masters, and to the detriment of their owners. For this works to the overthrow of families. But if a slave seems worthy of ordination, as our Onesimus appeared, and the owner consents, and will give him his freedom, and send him away from the fainily, let it be.

83. Επίσκοπος ή πρεσβύτερος ή διάκονος στρατεία σχολάζων και βουλόμενος αμφότερα κατέχειν, ρωμαϊκής αρχήν και ιερατικήν διοίκησιν, καθαιρείσθω τα γάρ Καίσαρος Καίσαρι, και τα του θεού θεώ.

[1. marg. ed. 2, ιεραρχικήν.]

Episcopus, aut Presbyter, aut Diaconus, operam dans militiæ, et simul utrumque retinere volens, Romanam (puta) præfecturam et sacram functionem, deponatur. Quæ sunt enim Cæsaris Cæsari ; et quæ Dei Den.

Let a Bishop, Priest, or Deacon, serving in the army, and desirous of retaining, for instance, a command under the Roman Government and also the Priestly office, be deposed. For to Cæsar be that which is Cæsar's, and unto God that which is God's.

a

84. "Όστις υβρίσει βασιλέα ή άρχοντα παρά το δίκαιον τιμωρίαν τιννύτων και ει μεν κληρικός, καθαιρείσθω ει δε λαϊκος, αφοριζέσθω.

[1. παρά το δίκαιον are wanting in another copy, says marg. ed. 2.)

2

3

Si quis contra quam jus est injuriam Regi vel Magistratui fecerit (Regem vel Magistrum dicto factore læserit] penam pendito. Si Clericus, deponatur ; si Laicus, segregetur. , ; ,

. Whoever treats with contumely the King or his Magistrate, contrary to justice, let him pay the penalty. If a Clerk, let him be deposed; if a Layman, be put out of communion.

85. *Έστω δε' υμίν πάσι κληρικούς και λαϊκούς βιβλία σεβάσμια και άγια: της μεν παλαιάς διαθήκης, Μωύσεως πέντε, Γένεσις, "Έξοδος, Λευιτικόν, 'Αριθμοί, Δευτερονόμιον. Ιησού υιού Ναβή, έν· Κριτών, έν. Ρουθ, έν. Βασιλειών, τέσσαρα. Παραλειπομένων της βίβλου των ημερών, δύο. "Εσδρα, δύο. Εσθήρ, έν.: Ιώβ, έν. Ψαλτήριον, έν. Σολομών, τρία, Παροιμίαι, 'Εκκλησιαστής, Ασμαάσμάτων. Προφητών δεκαδύο εν, Ησαίου έν, Ιερεμίον εν, Ιεζεκιήλ: έν, Δανιήλ: Μακκαβαίων τρία έξωθεν δε υμίν προσιστoρείσθω μανθάνειν υμών τους νέους την σοφίαν του πολυμαθούς Σιράχ.

Καινών βιβλίων Κανών. “Ημέτερα δε (τούτ' έστι της Καινής Διαθήκης) ευαγγέλια τέσσαρα, Ματθαίου, Μάρκου, Λουκά, Ιωάννου. Παύλου επoστολαί δεκατέσσαρες. Πέτρου επιστολαί δύο. Ιωάννου τρείς. Ιακώβου μία. 'Ιούδα μία. Κλήμεντος επιστολαί δύο, και Διαταγαί υμίν τοίς επισκόποις δι' εμού Κλήμεντος εν οκτώ βιβλίοις προσπεφωνημέναι, ας οι χρή δημοσιεύειν διά τα εν αυταίς μυστικά, και αι πράξεις ημών των αποστόλων.

Ταύτα δε περί κανόνων διατετάχθω υμίν, παρ' ημών, και επίσκοποι υμείς δε εμμένοντες αυτοίς σωθήσεσθε, και ειρήνην έξετε απειθούντες δε κολασθήσεσθε και πόλεμον μετ' αλλήλων αΐδιον έξετε, δίκην της ανηκοΐας την προσήκουσαν τίνοντες.

Ο θεός δε ο μόνος αΐδιος και των όλων ποιητής άπαντας υμάς διά της ειρήνης εν πνεύματι αγίω σθενώσει και καταρτήσει'° εις πάν έργον αγαθόν, άτρέπτους, αμέμπτους, ανεγκλήτους, και καταξιώσει της αιωνίου ζωής συν ημίν διά της μεσιτείας του αγαπημένου παιδός αυτου Ιησού Χριστού, του θεού και Σωτήρος ημών" μεθ' ου η δόξα αυτό το επί πάντων θεώ πατρί συν! αγίω πνεύματι το παρακλήτω νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

[1. marg, ed. 2, says 8d' is wanting in another copy-2. Cot. in text, Νανή: in marg. al. Ναυή: al. υιού Ναβή' -3. Cot. In text, Έσδήρ- 4. Cot. in marg. "èv deest in al.'—But the note belongs perhaps to the words 'Iovdeio, tv, which Cot. says in Not. are wanting in other editions, and

10

:

the eight MSS. he examined in the Royal Library at Paris, with the exception of one (1326); Zonaras too, he observes, distinctly states that Judith was not mentioned in the Apostolic Canons-5. Cot. has in text, after Iουδείθ εν-Μακκαβαίων, τρία: Ιώβ, εν: Ψαλμοί εκατόν πεντήκοντα Σολομώνος βιβλία τρία--Προφήται δεκαέξι έξωθεν--and gives the other readings in marg., and states that other MSS. have MarkaBaixūv or Maxapaixon6. marg. ed. 2. Eolojūvtoc—7. Cot. in text tivoŪVTES : in marg. al. TivovTES —8. Cot. in text, áyévvntoç : in marg. 'al. åídios' -9. Cot. in text, évútei: in marg. “al. odevuosi kai'-10. Cot. in text, karaprioel~11. Cot. év in text; in marg. al. oùy.'

N.B. Of the eight MSS., which Coteler says he inspected, no mention is made except in the notes at the end of the Canons; and even there he merely produces the reading Makkafatwv from MS. 1326, and from the same Σολομώντος δ. Προφητών βιβλία μεν ιβ των μικρών, των μεγάAww dè 8: and observes, that all the words from Taūra dè nepi, to the end, are found in 5 MSS., and acknowledged by the Arabic Version, and John of Antioch, but not by Zonaras or Balsamon.]

Sint autem vobis omnibus Clericis et Laicis venerabiles et sancti libri Veteris quidem Testamenti, Moysis quinque, Genesis, Exodus, Leviticum, Numeri, Deuteronomium ; Jesu filii Nave, unus; Judicum, unus; Ruth, unus; Regumi, quatuor ; Prætermissoruin ex libro die. rumi, duo; Esdræ, duo ; Hester, unus; Job, unus: Psalterium, unus; Salomonis tres, Proverbia, Ecclesiastes, Cantica Canticorum; Prophetarum duodecim; unus Esaiæ ; unus Hieremiæ; unus Ezechiel; Daniel, unus; Maccabæorum tres. Hos insuper addiscenda tradatur vestris juvenibus sophia pereruditi Sirach.

Nostra vero (hec est, Novi Testamenti) Evangelia quatuor, Matthæi, Marci, Lucæ, Joannis; Pauli Epistolæ quatuordecim ; Petri Epistolæ duæ; Joannis tres; Jacobi, una; Judæ, una; Clementis Epistolæ duæ, et Institutiones vobis Episcopis per me Clementem in octo libris nuncupatæ; quas in omnibus publicare non decet ob arcana in ipsis ; et nostrorum Apostolorum Acta.

Hæc vero de Canonibus a nobis edicta et præscripta sunt vobis, o Episcopi. Vos autem permanentes in ipsis, salvi eritis, et pacem habebitis. Increduli autem dictoque non audientes pænas luetis, ac pugnas inter vos et dissensiones perpetuas habebitis, inobedientiæ supplicium congruum ferentes.

Deus autem solus æternus et omnium Creator vos omnes per pacem

1