same condemnation? .நாம நமமுடைய நடக்கைக God, seeing thou art in the க்குத்தகுதியாக இந்த ஆக்கினை யை நியாயமாய் அடைகிறோம். சச இவர்தகாததொன்றையும் ந ன்று அவனைக்க டப்பிக்கவில்லையென டிந்துகொண்டு, சஉ பின்பு இயேசுவுடனே சொ ன்னது; ஆண்டவரே, நீர் உமமு டைய இராச்சியத்திற் சேருமபொ ழுது, அடியேனை நினைத்தருளுமெ ன்றான். சங அவனுடனே யேசுவான வர் சொன்னது ன்றைக்கு நீஎ ன்னுடனே கூடப் பரதீசிலிருப்பா யென மெய்யாய் உனக்குச்சொ ல்லுகிறேனென்றார். 41 And we indeed justly; for we receive the due reward of our deeds: but this man hath done nothing amiss. 42 And he said unto Jesus, Lord, remember me when thou comest into thy kingdom. 43 And Jesus said unto him, Verily I say unto thee, To-day shalt thou be with me in paradise. 44 And it was about the சச பின்பு ஏறக்குறைய ஆறாம் மணிநேரமாயிற்று. (அதுமுதல்) sixth hour, and there was ஒன்பதாம் மணி நேரம் வரைக்கும் அந்தத்தேசத்தில் எங்கும் அந்த முண்டாகச்சூரியன் கார டைந்தது. சரு ருள அ அல்லாமலுந் தேவாலயத திலுள்ள திரைச்சீலை நடுவிலேகிழிந் போயிற் று. சசு அல்லாமலும் இயேசுவான வர் பிதாவே, உமமுடைய கைகளி ல் என் ஆவியையொப்புக்கொடுக்கி றேனென்று மிகுந்த சத்தத்தோடே கூப்பிட்டு அதின் பின்பு சீவனை விட டார். சஎ அப்படிச் சமபவிததவைக ளைப்படைத்தலைவன் கண்டு மெய் யாய் இந்தமனிதன் நீதிமானாயிரு ந்தானென்று பராபரனைத்துதிசெ ய்தான். சுஅ அல்லாமலும் அந்தச்சங a darkness over all the earth until the ninth hour. 45 And the sun was darkened, and the veil of the temple was rent in the midst. 46¶ And when Jesus had cried with a loud voice, he said. Father, into thy hands I commend my spirit : and having said thus, he gave up the ghost. 47 Now when the centurion saw what was done, he glorified God, saying, Certainly this was a righ teous man. 48 And all the people கதியைப்பார்க்கக் கூடிவந்திருந்த that came together to that சனங்களெல்லாருஞ் சமபவி தத வைகளைப்பார்த்தபொழுது, தங்க sight, beholding the things which were done, smote ள் மார்புகளிலடித்துக்கொண்டுதிரு their breasts, and returned. ம்பினார்கள். 49 And all his acquain- சக அன்றியும் அவருக்கு அறி tance, and the women that followed him from Galilee stood afar off, beholding these things. 50 ¶ And, behold, there was a man named Joseph, a counsellor: and he was a good man, and a just: 51 (The same had not consented to the counsel and deed of them ;) he was of Arimathea, a city of the Jews: who also himself waited for the kingdom of 'God. 52 This man went unto Pilate, and begged the body of Jesus, 53 And he took it down, and wraped it in linen, and laid it in a sepulchre that was hewn in stone, wherein never man before was laid. 54 And that day was the preparation, and the sab bath drew on. 55 And the women also, which came with him from Galilee, followed after, and beheld the sepulchre, and how his body was laid. 56 And they returned, and prepared spices and ointments; and rested the sabbath day, according to the commandment. CHAPTER XXIV. ow upon first day Nof the week, very ear ly in the morning, they unto the sepulchre, came முகமானவர்களெல்லாருங் கலிலே யாவிலிருந்து அவருக்குப் பின்செ ன்றுவந்த ஸ்திரிகளுந் தூரத்திலே நின்று அவைகளைப்பார்த் துககொ ண்டிருந்தார்கள். ருய பின்பு இயூதருடைய பட்டி னமாகிய அரிமத்தீயாவூரானுமாய் உத்தமமும் நீதியுமுள்ளவனுமாய் ப்பராபரனுடைய ஆளுகை வரக் காத திருந்த னுமாய், ருக இயூ களுடைய ஆலோச னைக்குஞ் செய்கைக்குஞ் சமமதி யாத ஆலோசனைக்காரனுமாயிரு ந்த இயோசேப்பென்பவன் பிலா த்துவினிட ததிற்போய், ருஉ இயேசுவின் சரீரத்தைககே டடு, ருங அதையிறக்கி மெல்லியபுட் வையிலே சுற்றிக் கல்மலையில் வெட டப்பட்டதுமாய் ஒருக்காலும் ஒரு வனையும் வைக்கப்படாததுமாயிரு நத ஒருகலலறையிலே வைத்தான். ருச அந்த நாள் ஆய்த்தநாளா யிருந்தது.ஒய்வுநாளும் ஆரம்ப மாயிற்று. ருரு கலிலேயாவிலிருந்து அவரு டனே கூடவந்திருந்த ஸ்திரிகள் அ வனுக்குப்பின்சென்று கல்லறையை யும அவருடைய சரீரம் வைக்கப்ப ட்டவிதத்தையும் பார்த்து, பின்பு திரும்பிப்போய்ச்சு கந்த வருக்கங்களையும் பரிமள தயி லங்களையும் எத்தனம்பண்ணிக் கற் பனைப்படியே ஒய்வுநாளில் ஓய்ந் திருந்தார்கள். உச. அதிகாரம். வாரத்தின் முதல்நாள் அதிகா லையிலே அவர்கள் தாங்கள் எத்த னமபண்ணின சுகந்த வருக்கங்களை எடுத்துக்கொண்டு வேறுசில ஸ்திரி களுங்கூடக் கலலறையினிடததிற் bringing the spices which சென்று, சு அப்பொழுது அந்த ஸ்திரிக ள்பயந்து தரையை நோக்கிக் குனி ந்து நிற்கையில் அவ்விரணடுபேரும் அவர்களை நோக்கி, உயிரோடிருக் கிறவரை நீங்கள் மரித்தோரிடத்தி ல் என்னத்தினாலே தேடுகிறீர்கள்? அவரிங்கேயில்லை எழுந்துபோனார். எ முன்னேயவர்கலிலேயா நாட டிலிருந்தகாலத்திலே மனிதனுடை யகுமாரன் பாவிகளான மனிதர்கை களில் ஒப்புக்கொடுக்கப்படவுஞ்சி லுவையில் அறையப்படவும் மூன் றாம்நாளிலே திரும்ப எழுந்திருக்க வும் வேண்டுமென்று உங்க ங்களுட சான்னதை நினைத்துக்கொள்ளு ங்களென்றார்கள். னே அ அப்பொழுது அவர்கள் அவ ருடைய திருவசனங்களை நினைத்து, கூ கல்லறையை விட்டுத்திரும்பி அந்தச் சங்கதியைப் புதினொருவரு க்கும் மற்றெல்லாருக்கும் அறிவித் தார்கள். ய அதை அப்போஸ்தலருடனே சானனவர்கள் மகுதலாவூராளா they had prepared, and certain others with them. 2 And they found the stone rolled away from the sepulchre. 3 And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus. 4 And it came to pass, as they were much perplexed thereabout, behold, two men stood by them in shining garments: 5 And as they were afraid and bowed down their faces to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead? 6 He is not here, but is risen: remember how he spake unto you when he was yet in Galilee, 7 Saying, The son of man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified and the third day rise again. 8 And they remembered his words, 9 And returned from the sepulchre, and told all these things unto the eleven, and to all the rest. 10 It was Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the mother of James, and other women that were with them, which told these things unto the apostles. 11 And their wordsseemed to them as idle tales, and they believed them not. இயாக்கோபின்தாய் மரியாளும இ வர்களுடனே யிருந்த மற்றஸ்திரிக ளுமே. யக அவர்கள் சொன்ன வசனங் களை அப்போஸ்தவர்கள் ஒருகட்டுக் கதையைப்போல எண்ணி, அவர்க டைய சொல்லை நம்பவில்லை. 12 Then arose Peter, and யஉ ஆனாலும் பேதுரு எழுந்துக் unto the sepulchre; லலறையினிடத்துக்கோடி அதற்கு and stooping down, he be- ள்ளே பார்க்கக் குனிந்து சேலைகளை held the linen clothes laid ததனியே வைத்திருக்கக்கண்டு சம by themselves, and depart - பவித்திருக்கிறதைக்குறித்துத் தன ed, wondering in himself னில் ஆச்சரியப்பட்டுக் கொண்டு at that which was come to போனான். ran pass. 13 ¶ And, behold, two of them went that same day to a village called Emmaus, which was from Jerusalem about threescore furlongs. 14 And they talked together of all these things which had happened. 15 And it came to pass, யாரு அப்படியவர்கள்பேசி விசா that, while they communed ரித்துக்கொள்ளுகிறபொழுது, together and reasoned, Je - இயேசுவானவர்தாமுஞ சமீபமாகி sus himself drew near, and அவர்களுடனேகூட நடந்தார். went with them. 16 But their eyes were holden that they should not know him. 17 And he said unto them, what manner of commnications are these that ye have one to another, as ye walk, and are sad? 18 And the one of them, whose name, was Cleophas, answering said unto him, Art thou only a stranger in Jerusalem, and hast not known the things which are come to pass there in these days? யசு அப்படியிருந்தும் அவரை யறியாதபடிக்கு அவர்களுடைய கண்கள் மறைக்கப்பட்டிருந்தன். யஎ அப்பொழுது அவர் அவர் களைநோக்கி, நீங்கள் துக்கமுகமு ள்ளவர்களாய் வழிநடந்து ஒருவ ககொருவர் சொல்லிக்கொள்ளுகிற காரியங்களெனனவென்றார். யஅ அதற்கு அவர்களிலொருவ கிைய லேயோப்பா வென்பவன் சானனது நீ மாத்திரமோ எரு சலேமில் இந்நாள்களில் சம்பவித் தவைகளையறியாத அன்னியனாயிரு க்கிறாயென்றான். யகூ அவர் எவையென்றார். அத் ற்கு அவர்கள் சொன்னது; நாச ரேத்தூரானாகிய இயேசுவைக்குறி த்தவைகளே. அவர் பராபரனுக குஞ் சகலசனங்களுக்கும் முன்பாக ச்செய்கையிலும் வசனத்திலும்வல லமையுள்ள தீர்க்கதரிசியா யிருந தார். உய அப்படி யிருந்தும், நம்மு டையபிரதான ஆசாரியருந்தலைவ ரும் அவரை மரண ஆக்கினைக்குள்ப டுத்திச் சிலுவைமரத்தில் அறைந் தார்கள். உக இஸ்ரவேலரை மீட்பவர் அ வரேயென்று நாங்கள் நம்பினோம். அவைகள் சம்பவித்து ன்று மூன று நாளாகிறதே. உசு அப்பொழுது எங்களிற் சி கல்லறையினிடத் திற் போய் ஸ்திரிகள் சொன்னபடியே கண்டா ர்கள். அவரைக்காணவில்லை யென றார்கள். உரு அப்பொழுது அவர் அவர் களுடனே சொன்னது; தீர்க்கதரி கள் சொன்னயாவையும் விசுவாசி ககிறதற்குப்புத்தியில்லாமல் மந்த இருதயமுள்ளவர்களே, 19 And he said unto them, What things? And they said unto him, Concerning Jesus of Nazareth, which was a prophet mightyin deed and word before God and all the people: 20 And how the chief priests and our rulers delivered him to be condemned to death, and have crucified him. 21 But he trusted that it had been he which should have redeemed Israel: and beside all this, to day is the third day since these things were done. 22 Yea, and certain women also of our company made us astonished, which were early at the sepulchre; 23 And when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, which said that he was alive. 24 And certain of them which were with us went to the sepulchre, and found it as they had said; but him they saw not. 25 Then he said unto them, fools, and slow of heart to believe all that the prophets have spoken : உசு கிறிஸ்துவானவர் பாடுபட 26 Ought not Christ to வுந் தமமுடைய மகிமைக்குள் பிர have suffered these things, வேசிக்கவும் வேண்டியதாயிருந்த and to enter into his glory? தில்லையா என்று சொல்லி, உஎ மோசேயையுஞ் சகலதீர்க் 27 And beginning at Moகதரிசிகளையுந் தொடங் வேதவா ses and all the prophets, he க்கியங்களெல்லாவற்றிலுந்தமமை expounded unto them in all |