De Pythea Massiliensi dissertatio

Portada
Sumptibus E. Heil, 1835 - 148 pàgines
 

Pàgines seleccionades

Altres edicions - Mostra-ho tot

Passatges populars

Pàgina 35 - Britanniam, a sole nomen habens, quia in ea aestivum solstitium sol facit et nullus ultra eam est dies, unde et pigrum et concretum est eins märe.
Pàgina 132 - Abalum : illuc vere fluctibus advehi, et esse concreti maris purgamentum : incolas pro ligno ad ignem uti eo, proximisque Teutonis vendere.
Pàgina 6 - Asiatico littore primi Hyperborei super Aquilonem Rhipaeosque montes sub ipso siderum cardine jacent : ubi sol non quotidie, ut nobis, sed primum verno aequinoctio exortus autumnali demum occidit : et ideo sex mensibus dies et totidem aliis nox usque continua est.
Pàgina 117 - Comme il n'est pas possible d'accorder à un observateur autant d'adresse et autant de maladresse à la fois, on doit regarder comme certain, que Pythéas n'a jamais observé ni l'une ni l'autre de ces latitudes qu'il a trouvé la première dans quelque ancien ouvrage qu'il aura mutilé pour forger коа roman et qu'il ne concluait la seconde que d'après l'opinion des navigateurs de son siècle cf.
Pàgina 28 - Rhenumque bibunt. venient annis saecula seris, quibus Oceanus vincula rerum laxet et ingens pateat tellus Tethysque novos detegat orbes nee sit terris ultima Thule.
Pàgina 135 - Haec abest a Gessoriaco Morinorum gentis litore, proximo trajectu quinquaginta M., circuitu vero patere tricies octies centena viginti quinque M. Pytheas et Isidorus tradunt.
Pàgina 53 - Sinus quidam ab occidentali oceano orientem versus porrigitur longitudinis quidem incompertae, latitudinis vero quae nusquam centum milia passuum excedat, cum in multis locis contractior inveniatur.
Pàgina 130 - Gadis, legendum. insulae complures sine nominibus eo situ traduntur, ex quibus ante Scythiam quae appellatur Baunonia unam abesse diei cursu, in quam veris tempore fluctibus electrum eiciatur, Timaeus prodidit.
Pàgina 28 - Famaque nigrantes succincta pavoribus alas secum cuncta trahens a Gadibus usque Britannum terruit Oceanum et nostro procul axe remotam insolito belli tremefecit murmure...
Pàgina 53 - Fit enim sudatile metallum, teneritudo perspicua, modo croceo colore rubens, modo flammea claritate pinguescens, ut, cum in maris fuerit delapsa confinio, aestu alternante purata vestris litoribus tradatur exposita."1 Here the chief interest lies in the words "modo croceo colore rubens, modo fiammea claritate pinguescens," which give an exact definition of Arab.

Informació bibliogràfica